متعاقب شیوع ویروس کووید 19 در اقصی نقاط جهان و آغاز محدودیت‌های اعمالی توسط دولت‌ها در تمامی عرصه‌ها از جمله حمل و نقل، سفر و خدمات مسافرتی، صنعت گردشگری با یکی از گسترده‌ترین چالش‌های پیش روی خود روبرو گردید. بر اساس پیش‌بینی سازمان جهانی گردشگری UNWTO، گردشگری بین‌المللی در سال جاری میلادی تا 80 درصد کاهش یابد. بر این اساس در سال جاری میلادی کاهش 850 میلیون الی 1.1 میلیارد سفر را شاهد خواهیم بود، که در اثر آن 100 الی 200 میلیون شغل در معرض خطر بوده و 910 میلیارد الی 1.2 تریلیون دلار کاهش درآمد را بدنبال خواهد داشت.
بدنبال شیوع ویروس کرونا و پیامدهای ناشی از این اپیدمی، سازمان جهانی گردشگری سه سناریو مختلف در مورد ضرر و زیان بخش گردشگری در سال 2020 را تدوین و ارائه نمود
سناریوی اول خوش‌بینانه است، زیرا فرض بر این است که محدودیت سفر در ماه ژوئیه (خرداد) برداشته شده و این بدان معنا بود که تعداد گردشگران 58درصد کاهش می‌یابد (معادل 850 میلیون گردشگر در طول سال 2020 )؛
در مورد سناریوی دوم، فرض بر این است که محدودیت سفر در ماه سپتامبر( شهریور) برداشته می‌شود که منجر به کاهش 70 درصدی تعداد گردشگران، معادل یک میلیارد گردشگر و افت درآمد بیش از یک تریلیون دلار ارزش آن خواهد بود.
اما بر اساس بدبینانه‌ترین سناریو، فرض بر این است که محدودیت‌های سفر در ماه دسامبر( آذر) برداشته خواهد شد و این بدان معنی است که تعداد گردشگران 78 درصد یا حدود یک میلیارد و 140 میلیون گردشگر کاهش یابد و درآمد سال 2020 یک هزار و دویست میلیارد دلار کاهش می‌یابد.
از سویی با توجه به تبعات منفی و وسیع اقتصادی - اجتماعی ناشی از اعمال محدودیت‌ها در تمامی‌کشورها و اهتمام ویژه دولت‌ها جهت به حرکت درآوردن فعالیت‌های اقتصادی، نقش بسزای صنعت گردشگری به عنوان موتور محرک بخش‌های گسترده‌ای از حوزه‌های خدماتی و عامل مؤثری در کاهش آثار منفی ناشی از شیوع این ویروس، از جمله حوزه‌هایی بوده که از آغاز بازگشایی‌ها مورد توجه ویژه قرار گرفته و ابتدا به ساکن در عرصه داخلی و در ادامه سعی در برقراری تدریجی فرایند گردشگری بین‌المللی نموده‌اند.